Zgubiłam SIEBIE!

Eyris

Jest to problem może nawet typowy dla dzisiejszej młodzieży.

Muzyka, mój styl...to mnie nakręcało przez ostatnie cztery lata, ale...czy jestem teraz szczęśliwa. Z pierwszymi oznakami braku szacunku do osób ubierających się tylko na czarno i słuchających rockowej muzyki spotkałam się już zaraz po kupieniu pierwszej pary rozdartych dżinsów i t-shirtu z czaszką. Może byłabym łagodniej potraktowana, ale...słuchałam wtedy Tokio Hotel dość nałogowo a to budziło brak sympatii. Wytrwałam jednak nawet przechodząc do tego powalonego gimnazjum, gdzie nie lubił mnie właściwie nikt. a więc pomyślałam że od tamtej pory będę sobie radzić sama. I tak zaczęłam się izolować się od ludzi. Przez pierwszy rok radziłam sobie w samotności całkiem nieźle...
W drugiej klasie zaczęłam słuchać cięższej muzyki, wyrzekłam się nawet Tokio Hotel. Myślałam że przez to zaznam w końcu spokoju, ale...było absolutnie odwrotnie. W sumie to wolałam wyzwiska od tokio ciotelu niż ave satan... Ale dlaczego zrezygnowałam z rockowego stylu na rzecz czegoś cięższego? Wtedy zaczęło się szerzyć "EMO". Każdy rockowy styl był emo... to był czas kiedy zwałam nawet Billa "Emo mistrzem" XD.
Wtedy zaczęłam też dostrzegać brak towarzystwa i co najważniejsze miłości. Zdałam sobie sprawę że tak na prawdę nikomu się nie podobam. Muzyka jednak tak mnie nakręcała że wolałabym umrzeć niż oddać moją inność.
W trzeciej klasie było dziwnie. Zaczęłam mieszać ciężkie gatunki z japońską muzyką pop. Siedząc w glanach słuchałam często landrynkowego Morning Musume. Wtedy już zaczęłam myśleć o sobie jako kimś kto sam siebie oszukuje, ale to była czysta przesada bo przecież miałam szereg ulubionych zespołów spod gatunku metalcore.
Opuściłam w końcu to cholerne gimnazjum. Młodsze klasy tam do dziś mają mnie za emo. I tak... Pożal się Panie, bo wrzucają mnie do tej subkultury którą potępiam.
W liceum ludzie są już przyzwyczajeni do inaczej wyglądających osób. Nawet poznałam kilka fajnych osób ale to nie są jakieś tam wielkie więzi... Dalej jednak spotykam się brakiem akceptacji ze strony rówieśników.
Liceum znajduje się poza "tą cholerną wioską", w której mieszkam. Jest to duże miasto. Co dziwne mawiają, że im większe miasto tym więcej idiotów. to dziwne że tam mogę zaistnieć a w moim miasteczku nie. Tam nie mogę się pokazywać na ulicach, bo zawsze znajdzie się ktoś "nie ten" i będę musiała wracać wyjątkowo krętą drogą, żeby wyminąć wszystkie niefajne miejsca...
Dotychczas myślałam, że "to czarne coś" to prawdziwa ja. Ale teraz słucham coraz to innej muzyki i procent udziału muzyki metalowej się zmniejsza. Czyż przez to moje ubieranie się w glany traci sens? Ja już nie wiem kim jestem! Jak ktoś mi walnie "bądź sobą" to nie będę wiedziała co zrobić... Wiem tylko, że jestem tokiohotelową hipokrytką, ale to jest konieczne bo ratuje chociaż resztki mojego honoru.

Ostatnio rozmawiałam ze znajomą mojej koleżanki. Ona zna mnie z widzenia i powiedziała, wręcz wrzasnęła w moim kierunku:

"Ty jesteś taka piękna laska, ale ubierz się w końcu porządnie! Nie wiesz że to przez ubiór żaden chłopak nie chce do ciebie zagadać!"

a mama jeszcze dodaje:

"Narzekasz na samotność a to wszystko wina twoja i twojego kretyńskiego stylu!"

Mam się rozstać z czymś bez czego nie wyobrażam sobie życia? Kiedy mam sobie siebie wyobrazić w kolorze to mnie krew zalewa. Kolory sprawiają że czuję się żałośnie! Czerń nie powoduje u mnie depresji. Powoduje radość.
Ani obecnie w czerni, ani w kolorze nie czułabym się szczęśliwa. W ogóle jestem przekonana że nawet jak będę się inaczej ubierać to nie znajdę chłopaka bo wszystkie moje znajome poznajdywały tych kretynów na dyskotekach, których ja osobiście się brzydzę.

W ogóle nie sądzę że w kolorowym t-shircie i niebieskich dżinsach będę ładniejsza. To nudne i często pogrubia. Prawie wszystkie dziewczyny się tak ubierają.
I tym bardziej nie widzę się w sexy tunice i lamparcikowcyh leginsach. To symbole kiczu przyciągające chłopaków, ale kretynów.

I co ja mam zrobić Shocked

nie przyjmuje odpowiedzi w stylu:

1.Zacznij być sexy i przestań bzdecić
2.Ty sobie wmawiasz że otoczenie cię nie lubi. (mama zawsze tak gada)
3.Poszukaj osób w swojej subkulturze (bo zacznijmy od tego, że jak nie wiem kim jestem to nie mam subkultury i długowłosym metalowcom chyba też się nie podobam...)

Miklgard_Overlord

Eyris

Więc...

ja po prostu brak przebojowości mam wrodzony. Nabieram odwagi tylko kiedy jestem pijana, i wtedy poznałam też kilku znajomych XD

Nie potrafię się nie przejmować tym co ludzie powiedzą. To jest chyba największy problem w tym wszystkim. Nawet jak postanowię sobie, że się nie przejmę tym co zobaczyłam/usłyszałam ale potem i tak nadchodzi taki moment że mi się to przypomina i i tak się użalam >.>

Co do koloru to pomału chcę coś wprowadzić, ale jak próbuję sobie kupić coś nie czarnego to i tak zawsze wyjdzie na to, że to, z czym wróciłam ze sklepu jest czarne X.x

Zagadać na przerwie. To się sprawdziło w inny sposób. Co dziwne od kiedy chodzę na przerwie zapalić to mam więcej znajomych. Ale trudno mi nawiązać jakąś szczególną więź jak kiedyś z moją najlepszą przyjaciółką, z którą spotykam sie teraz rzadko i w tajemnicy przed rodzicami...

Miklgard_Overlord

Eyris

Podoba mi się styl lolita, ale zazwyczaj to też są czarne sukienki. Nie są jednak agresywne jak to w co ubieram się teraz. Jak znajduję coś w tym stylu to od razu kupuję. Dzięki temu od czasu do czasu noszę coś białego ^^

Zajęcia...z czego XP Po szkole myślę tylko by wrócić do domu, a nie mam tak blisko. A z nikim się nie dzielę moimi "inhalatorami" XD Jest na prawdę sympatycznie. Ale mi dalej chodzi o bliską więź. O kogoś, komu mogłabym wygadać największe tajemnice, jak Aśka...

Miklgard_Overlord

Mi też, szczególnie gothic lolita, takie jak Mana nosi. Niestety tudno dostać coś takiego.
Podobają mi się białe bluzki koszulowe (ale nie takie w jakieś wozorki i przede wszystkim nie mogą 'latać' na wszystkie strony) ,a to tego długa spódnica z falbanami.

Grasz na jakimś instrumencie? Jeśli nie, to może zacznij się uczyć - potem zwykle (przynajmniej u mnie tak jest) są próby, jak np. mam z kimś grać to zawsze dobry sposób na poznanie kogoś.
Jak się to mówi ''nie od razu Kraków zbudowano'' - najpierw trzeba kogoś dobrze poznać, aby stworzyć taką 'bliską więź' i mu zaufać. Moja koleżanka, zanim stała się moją koleżanką (masło maślane, ale to nic xd) potrzebowałam dwóch lat, żeby ja dobrze poznać.

Eyris

A jak mi się podobają jakieś sukienki japońskich wokalistek to z reguły są czarne XD Ale przynajmniej glany do niej nie pasują. Już jakiś postęp.

Miałam prywatne nauczanie gry na gitarze...

Wiem że to nie tak hop. Z Aśką to się najpierw nie lubiłyśmy XD

Może do osób tej samej płci potrafiłabym coś powiedzieć pierwsza, ale do chłopaka. W życiu >.>

screamin

Moim zdaniem chcesz się po prostu komuś podobać, ale nie wiesz jak. Takie jest moje zdanie. Co do muzyki - słuchaj tego, co Ci się podoba. Przecież nie będziesz słuchać jakiś kiczowatych piosenek gwiazdek Disney'a żeby się komuś przypodobać, co? A co do stylu - żyjemy w wolnym kraju i nikt nam nie może niczego zabronić. To, jak się ubierasz do jest Twoja sprawa.
U mnie też nie akceptują, bo słucham Tokio Hotel. Mówią mi, że rządzi jakaś Selena Gomez, której wprost nie cierpię. Będę słuchać tego, co mi się żywnie podoba. Mam co prawda jedną dobrą koleżankę która też jest fanką Tokio Hotel i wydaję mi się, że z nią mam więcej tematów do rozmowy niż z moją najlepszą przyjaciółką...

Miklgard_Overlord

A ja wolę z chłopakami gadać xd Dziewczyny są zwykle wredne i obgadują, a chłopcy nie. Wink

Podejdź do takiego i zaputaj np. która godzina, to już coś, potem możesz zapytać coś o lekcjach, jacy nauczyciele go uczą, a potem się jakoś rozkręci. Chociaż ostatnio podoba mi się taki jeden ( ma takie długie czarne włosy, co jest piękne xd) i też niezbyt wiem jak zagadać, ale ja coś wymyślę. xD
Czarne lakierki/szpilki - ostatnio strasznie mi się podobają xP Glany są fajne, ale nie na każdą okazję. Czarny, czarny, czarny <3 Lubisz jakiś inny kolor? Wink

Eyris

Czerwony czasami....

Matka przytargała czarną koszulkę, ale jest w takim pop stylu. Od biedy mogę latem ubrać by nie zrazić do siebie osób... XP

Miklgard_Overlord

E, tam - na to nie patrz, ludzie to idioci i jak się mają głupawo śmiać, to i tak będą ;/ Ważne, żebyś Ty sama się sobie podobała Smile

Eyris

To książę z bajki się przerazi i nie przyjdzie XP

Miklgard_Overlord

Nie warto się zmieniać dla kogoś, takiego to lepiej odesłać w kosmos ;D. Będzie lepszy książę, z innej, piękniejszej bajki. Very Happy

EDIT
i z rumakiem xd

Eyris

Rumaki śmierdzą... XDDD

ale dalej nie wiem kim jestem X.x

ashley_tisdale

jak przeczytałam twoją wypowiedź to od razu przyszła mi na myśl ta emo dziewczyna z wrednych dziewczyn. Nie była akceptowana, ale mimo to była pewna siebie i nie dawała sobą pomiatać Smile

Myślę, że i tak kiedyś się zakumplujesz z osobami o podobnym guście